Tegenwoordig is het helemaal niet vreemd om een een levenstestament op te laten maken.
Met een levenstestament regel je wat er met het vermogen dient te gebeuren tijdens het leven, indien je zelf niet meer in staat bent om beslissingen te nemen, bijvoorbeeld door dementie of een hersenaandoening.
Deze regelingen treden in werking als je tijdelijk of blijvend niet meer in staat bent om jouw wil te verklaren of te bepalen en daarom je belangen moet laten behartigen door een ander of anderen. Het is belangrijk dat degene die dan alles moet regelen, richtlijnen heeft om zaken te kunnen regelen aansluitend bij jouw eigen wensen.
In een levenstestament regel jij dus alle zaken die jij graag had willen regelen, maar die op een gegeven moment niet meer geregeld kúnnen worden door jezelf, omdat je daartoe zelf niet meer in staat bent.
Als je geen levenstestament hebt gemaakt en je bent zelf niet meer in staat om je zaken te regelen, dan zal de rechter een bewindvoerder of mentor benoemen.
Dit zou iemand kunnen zijn die jij zelf nooit gekozen zou hebben. Of iemand die jij liever niet over je zaken had laten beslissen. Door het benoemen van een levensexecuteur bepaal je zelf wie namens jou en dus ook voor jou de beslissingen neemt, als jij dat zelf niet meer kunt.
Indien je niemand in de naaste omgeving hebt die je het toevertrouwt om je zaken te regelen of je wilt je dierbaren niet belasten met het regelen van jouw zaken, dan kun je er ook voor kiezen om een onafhankelijke en professionele levensexecuteur te benoemen.